Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Si enim ad populum me vocas, eum. Duo Reges: constructio interrete. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Beatus sibi videtur esse moriens. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate.

Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis; Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum. Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Idcirco enim non desideraret, quia, quod dolore caret, id in voluptate est.

Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest. Sint modo partes vitae beatae. Immo alio genere; Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Nulla erit controversia. Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.

Quid de Platone aut de Democrito loquar? Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest.